عمو جان کوج مری ور کله پایی بیا ور اینجه اینجه سبزوارس
د بقچه ی ما قدم بگذر رفق جان که شروا و مستوه و بلغور د بارس
شلی آوجیج قریت جوش هرچه خواستی برات حاضر مونوم وقت نهارس
اگر میلت کشی چن شو دخاو را خنه ی خادته بفرما چای تیارس
خنه ی ما سبزواریها چه خوبه بری مهمون خصوصا لاله زارس
بیا تا یک کمه خادهم بگردم ببینم کی خره کی خر سوارس
بفهمم خلق و خوی مردمش ر ببینم وضع شهر از چه قرارس
ببینم ای کلو شهر مقدس چه جورس که مگن او کج مدارس
هواش خوب و لطیف و دلپسنده آوش خوش طعم و پاک و خوش گوارس
نسیمش روح بخش و ذوق پرور گلش گل دامنش پر گلئذارس
د نِزدیک کویر و همسیی کا ل سرش از سنگ و پاشم پر زخارس
عوض بلبل دری شاخِ درِختا چغوک جیک جیک منه، فَصلِ بهارس
زنِ خوب و نجیبم واز دِ اینجِس که مقبیل و قشنگ و خانه دارس
بری شیو بچش هر دم می‌میره اگر هیچِش نَتی واز سازگارس
اِگر دِقّت کنی یک سبزواری دِ قنداقم بشه واز هوشیارس
دِلش با علم و دانش‌پخته رفته بزرگش، اِز بزرگای روزگارس
هموچیزی که مونده اِز قدیما منار کهنه مونده ی پامنارس
ولی از وقت که لَتم مخره هر دم دِ دلها جا دره، حال خوب بکارس
نوشتم مدح و ذم شهر خادمِ که از شعرای قرص و شاهکارس
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
سلامآرشیو
آمار سایت